وقتی که جای برکت عذاب بیاید ...

بسم الله

آنچه که مانع برکت است، عامل عذاب است

مدت هاست که مجموعه دچار سوالی جدی است ! و آن هم این است که چرا مجموعه دچار اختلاف است و برکت لازم را ندارد ؟

جواب های مختلفی هم به آن داده شده است که تعدادی از آن ها را اجمالا مرور می کنیم :

اینکه تقوای تشکیلاتی در جمع وجود ندارد

اینکه اطمینان برادرانه در جمع از بین رفته است

اینکه غیبت در مجموعه رایج شده و مانع برکت گردیده است

اینکه بچه ها با یکدیگر رو بازی نمی کنند

و ...

اما پس از مدت ها فکر به اینجا رسیدم که مانع چیزی فراتر از این هاست

توجه شما را به صحنه هایی جلب می کنم :

حدود 2 سال(مربیان نسل اول) و 1 سال (مربیان نسل دوم) است که قرآن می خوانیم هنوز در هنگام برنامه ریزی ها و طرح هایمان اعلام نمی کنیم که این حرف مستند به چه آیه یا سوره ای است

حدود 2 سال و 1 سال است که قرآن می خوانیم و هنوز بر سر قرار هایمان خواب می مانیم

حدود 2 سال و 1 سال است که وقتی از ما سوال می شود که چرا دیر آمدی یا خواب ماندی جواب می دهیم که خوب خواب موندم دیگه

حدود 2 سال و 1 سال است که از استاد خود تشکر نکرده ایم ولو در حد اقل تشکر

حدود 2 سال و 1 سال است نه اینکه تشکر نکرده ایم بلکه خواب خود را به وقت او ارجحیت دادیم

حدود 2 سال و 1 سال است نه اینکه استاد که برای قرار قرآنی مان ارزش قائل نبوده ایم

حدود 2 سال و 1 سال است با خنده می گوییم بنده خدا آقا کاظم هر کاری کرد آدم نشدیم

حدود 2 سال و 1 سال است که به جای گریه بر آدم نشدنمان می خندیم

حدود 2 سال و 1 سال است بسیار راحت تر از آنکه فکر کنی عهد هایمان را فراموش می کنیم

حدود 2 سال و 1 سال است به هر چیزی بیش از قرار قرآنی مان پایبند بوده ایم

حدود 2 سال و 1 سال است حتی حاضر نیستیم نظرات مقابل را بشنویم و هر جا که می خواهیم نظر طرف مقابل را به تحقیر می کشانیم

حدود 2 سال و 1 سال است که همز و لمز را شنیده ایم و ترک نکردیم

حدود 2 سال و 1 سال است تکبر می کنیم و به سجده نمی افتیم

حدود 2 سال و 1 سال است راحت طلبی خود را ریشه کن نکرده ایم

و اگر بخواهم در یک جمله همه این ها را بگویم می شود اینکه چه نعمتی دریافت نمودی و چه برخوردی با آن کردی ؟

و می شود اینکه 2 سال و 1 سال است که شکر مجموعه را خاموش کردیم و دنبال دلیل می گردیم

و یادم باید بیاید سوره ابراهیم را که فرمود :

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ

و (به خاطر آرید) زمانى که پروردگارتان اعلام کرد که اگر شکر گزارید حتما بر (نعمت‏هاى) شما مى‏افزایم، و اگر کافر شدید یا ناسپاسى کردید البته عذاب من بسیار سخت است

و می ترسم که اگر همین بی برکتی را شکر نگوییم مبتلا شویم به عذاب شدید !

و می دانی که شاید گناه کنی و مسلمان باشی ولی بدان اگر شکر نکنی کافر خواهی بود

والسلام