وقتی که جای برکت عذاب بیاید ...

بسم الله

آنچه که مانع برکت است، عامل عذاب است

مدت هاست که مجموعه دچار سوالی جدی است ! و آن هم این است که چرا مجموعه دچار اختلاف است و برکت لازم را ندارد ؟

جواب های مختلفی هم به آن داده شده است که تعدادی از آن ها را اجمالا مرور می کنیم :

اینکه تقوای تشکیلاتی در جمع وجود ندارد

اینکه اطمینان برادرانه در جمع از بین رفته است

اینکه غیبت در مجموعه رایج شده و مانع برکت گردیده است

اینکه بچه ها با یکدیگر رو بازی نمی کنند

و ...

اما پس از مدت ها فکر به اینجا رسیدم که مانع چیزی فراتر از این هاست

توجه شما را به صحنه هایی جلب می کنم :

حدود 2 سال(مربیان نسل اول) و 1 سال (مربیان نسل دوم) است که قرآن می خوانیم هنوز در هنگام برنامه ریزی ها و طرح هایمان اعلام نمی کنیم که این حرف مستند به چه آیه یا سوره ای است

حدود 2 سال و 1 سال است که قرآن می خوانیم و هنوز بر سر قرار هایمان خواب می مانیم

حدود 2 سال و 1 سال است که وقتی از ما سوال می شود که چرا دیر آمدی یا خواب ماندی جواب می دهیم که خوب خواب موندم دیگه

حدود 2 سال و 1 سال است که از استاد خود تشکر نکرده ایم ولو در حد اقل تشکر

حدود 2 سال و 1 سال است نه اینکه تشکر نکرده ایم بلکه خواب خود را به وقت او ارجحیت دادیم

حدود 2 سال و 1 سال است نه اینکه استاد که برای قرار قرآنی مان ارزش قائل نبوده ایم

حدود 2 سال و 1 سال است با خنده می گوییم بنده خدا آقا کاظم هر کاری کرد آدم نشدیم

حدود 2 سال و 1 سال است که به جای گریه بر آدم نشدنمان می خندیم

حدود 2 سال و 1 سال است بسیار راحت تر از آنکه فکر کنی عهد هایمان را فراموش می کنیم

حدود 2 سال و 1 سال است به هر چیزی بیش از قرار قرآنی مان پایبند بوده ایم

حدود 2 سال و 1 سال است حتی حاضر نیستیم نظرات مقابل را بشنویم و هر جا که می خواهیم نظر طرف مقابل را به تحقیر می کشانیم

حدود 2 سال و 1 سال است که همز و لمز را شنیده ایم و ترک نکردیم

حدود 2 سال و 1 سال است تکبر می کنیم و به سجده نمی افتیم

حدود 2 سال و 1 سال است راحت طلبی خود را ریشه کن نکرده ایم

و اگر بخواهم در یک جمله همه این ها را بگویم می شود اینکه چه نعمتی دریافت نمودی و چه برخوردی با آن کردی ؟

و می شود اینکه 2 سال و 1 سال است که شکر مجموعه را خاموش کردیم و دنبال دلیل می گردیم

و یادم باید بیاید سوره ابراهیم را که فرمود :

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ

و (به خاطر آرید) زمانى که پروردگارتان اعلام کرد که اگر شکر گزارید حتما بر (نعمت‏هاى) شما مى‏افزایم، و اگر کافر شدید یا ناسپاسى کردید البته عذاب من بسیار سخت است

و می ترسم که اگر همین بی برکتی را شکر نگوییم مبتلا شویم به عذاب شدید !

و می دانی که شاید گناه کنی و مسلمان باشی ولی بدان اگر شکر نکنی کافر خواهی بود

والسلام

 

 

طهارت گزینشی ...

بسم الله

طهارتی که گزینشی است ...

چند وقتی است که شدیدا درگیر اینم که این متن را بنویسم یا نه ! امروز بعد از صحبت های بعد از ظهر با رسول و مرتضی و گلایه ای که بیش از 6 یا 7 سال در دلم مانده بود تصمیم به نوشتن این متن گرفتم ...

بدون تعارف بگویم ، طهارت امری است جامع در ابعاد مختلف از اعتقاد گرفته تا اخلاق و احکام یعنی هم در فکر و هم در عمل و هیچ وقت یک عمل باعث سعادت یا شقاوت انسان نیست و شاید که عملت خوب باشد و عقایدت باطل که به هیچ نمی ارزد و عقایدت خوب باشد و عملت باطل که اصلا یعنی عقیده ای نیست که بخواهد باطل یا حق باشد پس باید منظومه ای از حق باشی !

مثلا فرض کن مجموعه ای را که شکر ندارد ، یعنی مجموعه ای که هرکس هرکاری کرد بقیه بگویند خوب وظیفه اش بود ! خوب خدا هم وظیفه اش رزق خواهد بود و حیات و ... و حرفی که باید اینگونه بیان شود که وظیفه ام بود با تغییری جدی در یک ضمیر به جای شکر  تبدیل می شود به کفران !

و خیال هم می کنی که این همان راه آرمانی است و می بینی که به جای اینکه زیاد شود روزیت کم می شود !

به این آیات توجه کنید :

فویل للمصلین . الذین هم عن صلاتهم ساهون . الذین هم یرائون

ویل لکل همزة لمزه

ویل للمطففین . الذین اذا اکتالو علی الناس یستوفون . و اذا کالو هم او وزنوهم یخسرون

فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظِیمٍ

قَالُوا یَا وَیْلَ. ا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ

فَوَیْلٌ لِلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِکَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ

وَیْلٌ لِکُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ

و آیا این جملات قرآن کم دارند از احادیث اخلاقی انذار دهنده ، یا کم دارد کم فروشی از غیبت و تهمت یا همز و لمز از کم کاری و کم فروشی ؟

و باید باور کرد که خوش خلقی را همان پیامبری فرموده که از ظلم نفی کرده است .

و برادری را همان پیامبری توصیه نموده است که از نگاه به نامحرم نفی نموده است !

و برای همین است که می فرمایند اگر کسی ذره ای از دین را قبول نداشته باشد اصلا دین را قبول ندارد !

ویل للمطففین . الذین اذا اکتالو علی الناس یستوفون . و اذا کالو هم او وزنوهم یخسرون  ! به نظرت می آید که بشود این آیه را اینگونه ترجمه کرد : اگر بر خودت سخت نگیری و بر دیگران سخت بگیری کم فروشی ؟

یا اگر دیگران را محاسبه کنی و خود را نه کم فروشی ؟

یا اگر عیب های خود را نبینی و عیب های دیگری را ببینی کم فروشی ؟

می دانی اسلام منظومه است و اخلاق به همان اندازه ای مهم است که احکام و اعتقادات ! و بدان ناشکری نیز به اندازه همز و لمز و همز و لمز به اندازه غیبت و غیبت به قدر تهمت و تهمت به قدر بد اخلاقی و بد اخلاقی به قدر دروغ مهم است !

و بدان که خود مصداق بی اخلاقی است بریدن از راه و فرار از انتقاد و برخورد سرد و ...

آری مشکل اخلاق جمعی توانمند طهارتش را می گیرد و جایگزینی هم ندارد که فمن مثقال ذرة خیر یره و من یعمل مثقال ذرة شر یره و ریز به ریز بدی ها حساب می شود ... حالا بیا و عمری هم کار خوب کن و جهاد کن و آرمانی باش همین مثقال های ریز شر جلوی من و تورا خواهد گرفت و خناس راه بقیه نیز خواهدشد !

من وقتی به در خواهم خورد که بدانم باید کجا چه کاری انجام دهم و این جز با طهارت جمع عنایت نخواهد شد ! جمعی که نماز شب داشته باشد و شکر نداشته باشد نهایتا خنثی است !

مثل همان جمعی که روز دارد و غیبت

و مثل همان جمعی که اعتکاف دارد و راحت طلبی ...

و مثل جمعی که دین دارد و تکبر .

و العاقبة للمتقین

توضیح : اولین مخاطبش خودم هستم